symbole geodezyjne-pelne, IŚ Tokarzewski 27.06.2016, V semestr ISiW, Kanalizacje, ćw proj, ćw 2 slajdy, ćw 2 ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Rozporządzenie
Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 24 marca 1999r. (Dz. U. Nr 30, poz. 297)
Wykaz standardów technicznych - poz. 12
INSTRUKCJA TECHNICZNA K-1
MAPA ZASADNICZA
WYDANIE TRZECIE
Warszawa 1998
Niniejsze wydanie instrukcji opracował zespół w składzie:
Zdzisław Adamczewski
Andrzej Bąk
Mariola Gilska
Edward Mecha
Ryszard Staniszewski
Zygmunt Szumski
Wojciech Wilkowski
Sekretarz zespołu
Stanisława Mogiłło-Suchowera
Opracowanie redakcyjne KORDAB POLSKA Sp. z o.o.
Spis tre
ś
ci
Str.
Część I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Przedmiot instrukcji i definicje ogólne
7
Pojęcie mapy zasadniczej, jej przeznaczenie i funkcje
7
Metryka mapy zasadniczej
8
Skale mapy i zasady ich doboru
8
Treść mapy zasadniczej
8
Forma mapy zasadniczej
8
Część II
PROWADZENIE MAPY ZASADNICZEJ
10
Część III
WYMAGANIA W STOSUNKU DO SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH
11
ZAŁĄCZNIKI:
Załącznik 1
Katalog obiektów i znaków umownych
Załącznik 2
Warunki edycji
Załącznik 3
Zmiany w stosunku do wydania z 1995 roku instrukcji K-1
Cz
ęść
I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Przedmiot instrukcji i definicje ogólne
§ 1
Niniejsza instrukcja podaje zasady opracowania podstawowej mapy kraju, zwanej dalej
map
ą
zasadnicz
ą, w postaci klasycznej lub numerycznej.
§ 2
Edycję mapy zasadniczej wykonuje się w skalach:
1:500, 1:1000, 1:2000, 1:5000, zwanych dalej
skalami bazowymi
.
§ 3
Przepisy niniejszej instrukcji ustalają:
·
pojęcie mapy zasadniczej, jej przeznaczenie i funkcje,
·
pojęcie metryki mapy,
·
skale mapy i zasady ich doboru,
·
treść mapy,
·
formę mapy,
·
prowadzenie mapy,
·
wymagania w stosunku do systemów informatycznych.
§ 4
Odwzorowanie, obowiązujący układ współrzędnych i podział mapy na arkusze ustalają przepisy
instrukcji O-1 i O-2.
§ 5
Jeśli dla określonego obszaru mapa zasadnicza jest juŜ prowadzona w odwzorowaniu innym niŜ
obowiązujące i w lokalnym układzie współrzędnych, to moŜe ona być prowadzona nadal w tym
odwzorowaniu i układzie, do czasu zakończenia prac nad przekształceniem jej do postaci
numerycznej. Wówczas powinna zostać przetransformowana do obowiązującego odwzorowania i
układu współrzędnych oraz włączona do jednolitego państwowego Systemu Informacji o Terenie.
Sposób i tryb tego postępowania określa Główny Geodeta Kraju.
Poj
ę
cie mapy zasadniczej, jej przeznaczenie i funkcje
§ 6
Mapa zasadnicza - zgodnie z art.2, p.7 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne - jest to
wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym
rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, a
takŜe sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych.
§ 7
Mapa zasadnicza stanowi:
1. podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w rozumieniu
art. 40 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne,
2. podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany do zaspokojenia róŜnorodnych potrzeb
gospodarki narodowej, a w szczególności zagospodarowania przestrzennego, katastru
nieruchomości i powszechnej taksacji,
3. źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map pochodnych i innych
wielkoskalowych map tematycznych oraz aktualizacji mapy topograficznej w skali 1:10 000
(1:5000).
§ 8
Mapa zasadnicza słuŜy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych i projektowych oraz
stanowi część składową krajowego systemu informacji o terenie (SIT).
Metryka mapy zasadniczej
§ 9
Metryka mapy zasadniczej
jest podstawowym dokumentem obrazującym przebieg opracowania mapy,
przechowywanym w Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej.
Metryka dla mapy prowadzonej metodą klasyczną zakładana jest dla kaŜdego arkusza. Metryka mapy
prowadzonej techniką numeryczną zakładana jest dla kaŜdego obrębu. Metryka dla obu technik
prowadzenia mapy zasadniczej ma formę dokumentu pisanego, uwierzytelnianego odręcznymi
podpisami. Wzór metryki i procedury jej prowadzenia ustala Główny Geodeta Kraju.
§ 10
Celem metryki mapy jest podanie podstawowych informacji źródłowych o cechach mapy i ogólnym
stopniu jej aktualności. Metrykę zakłada się dla mapy w momencie jej opracowania i uzupełnia w
miarę wprowadzanych zmian.
§ 11
Metryka mapy zasadniczej zawiera następujące dane:
·
dla mapy prowadzonej metodą klasyczną: tytuł, skalę, numer ewidencyjny, godło arkusza,
·
dla mapy prowadzonej techniką numeryczną: nazwę obrębu, jego numer i skalę bazową,
·
określenie układu współrzędnych,
·
opis metod opracowania mapy, daty i otrzymane dokładności,
·
wykonawców mapy odpowiedzialnych za jej opracowanie,
·
informacje dotyczące aktualizacji mapy.
Skale mapy i zasady ich doboru
§ 12
Najmniejszą jednostką obszaru, dla którego określa się skalę bazową mapy zasadniczej (§ 2) zarówno
przy postaci klasycznej jak i numerycznej jest obręb ewidencji gruntów i budynków. W wyjątkowo
uzasadnionych przypadkach dopuszcza się odmienną skalę bazową dla części obrębu.
§ 13
Skalę bazową ustala się na podstawie:
1. stopnia zagęszczenia na mapie elementów stanowiących jej treść,
2. przewidywanych zamierzeń inwestycyjnych.
§ 14
Jako wytyczne do ustalania skali bazowej przyjmuje się, Ŝe niŜej wymienione skale powinny być
stosowane odpowiednio:
·
skala 1:500 - dla terenów o znacznym obecnym lub przewidywanym zainwestowaniu,
·
skala 1:1000 - dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych, oraz
terenów osiedlowych wsi będących siedzibami gmin,
·
skala 1:2000 - dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych o drobnej,
nieregularnej szachownicy stanu władania oraz większych zwartych obszarów rolnych i
leśnych na terenach miast,
·
skala 1:5000 - dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych i leśnych
na obszarach pozamiejskich.
Tre
ść
mapy zasadniczej
§ 15
Treść mapy dzieli się na
tre
ść
obligatoryjn
ą oraz
tre
ść
fakultatywn
ą
.
§ 16
Treść obligatoryjną mapy zasadniczej stanowią:
·
punkty osnów geodezyjnych,
·
elementy ewidencji gruntów i budynków,
·
elementy sieci uzbrojenia terenu, w szczególności urządzenia nadziemne, naziemne i
podziemne.
§ 17
Do elementów ewidencji gruntów i budynków zalicza się, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra
Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Ministra Rolnictwa i Gospodarki śywnościowej z dn. 17
grudnia 1996 w sprawie ewidencji gruntów i budynków § 23 p.3:
1. granice jednostek terytorialnego podziału państwa,
2. granice jednostek ewidencyjnych,
3. granice obrębów,
4. granice działek,
5. opisy i kontury uŜytków gruntowych, w tym ekologicznych,
6. opisy i kontury klas gleboznawczych,
7. usytuowanie budynków,
8. stabilizowane (trwałe) punkty graniczne,
9. numery ewidencyjne działek,
10. numery porządkowe budynków,
11. numery ewidencyjne budynków,
12. numery punktów załamania linii granicznych,
13. nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych,
§ 18
Do elementów sieci uzbrojenia zalicza się, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki
Przestrzennej i Budownictwa z 26 sierpnia 1991 w sprawie szczegółowych zasad i trybu zakładania i
prowadzenia geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz uzgodnień i współdziałania w tym
zakresie:
1. urządzenia inŜynieryjno-techniczne nadziemne,
2. urządzenia inŜynieryjno-techniczne naziemne, w tym punkty połoŜenia armatury naziemnej
przewodów uzbrojenia technicznego,
3. linie przebiegu przewodów i elementów uzbrojenia terenu
§ 19
[ Pobierz całość w formacie PDF ]