System (broszura), ZHP - przydatne dokumenty, Zdobywanie stopni instruktorskich
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
SYSTEM
Zastĩpowy
W dru
ō
ynie harcerskiej
B
ROSZURA
M
ETODYCZNA
Z
ESPOŁU
H
ARCERSKIEGO
C
HORġGWI
D
OLNOĺLġSKIEJ
1
Spis tre
Ļ
ci
SPIS TREĺCI
........................................................................................................................................................ 2
PRZEDMOWA
...................................................................................................................................................... 3
ROZDZIAŁ I – CZYM JEST SYSTEM ZASTĦPOWY
..................................................................................... 4
ROZDZIAŁ II – ZASTĦP I JEGO PRZYWÓDCA
............................................................................................. 5
ROZDZIAŁ III – DZIAŁALNOĺĘ ZASTĦPU
..................................................................................................... 8
ROZDZIAŁ IV – SYSTEM ZASTĦPOWY W DRUņYNIE
............................................................................. 10
ROZDZIAŁ IV – ZASTĦP ZASTĦPOWYCH
.................................................................................................. 15
Bibliografia:
„Obrzħdowy piec” Marka Kudasiewicza
„System zastħpowy” Ronalda E. Phillipsa
„Tajemne Stowarzyszenie Magów” Wojciecha Kołodziejskiego
„Jak byę zastħpowym” Bogusław i Wojciech ĺliwierscy
Autorzy:
phm. Krzysztof Wojtas
phm. Anna Krok
phm. Jakub Pasieka
phm. Wojciech Kapeliıski
phm. Mariusz Noski
pwd. Agnieszka Podulka
pwd. Bartłomiej Lissek
Michał Matras
Paulina Nowiıska
2
Przedmowa
Drogi czytelniku!
System małych grup to jeden z czterech elementów metody harcerskiej.
Stosuj
Ģ
c go w swojej dru
Ň
ynie mo
Ň
esz bardzo wiele zyska
ę
. Je
Ļ
li nadal
zastanawiasz si
ħ
, jakie s
Ģ
to korzy
Ļ
ci lub masz w
Ģ
tpliwo
Ļ
ci, czy system
zast
ħ
powy, który funkcjonuje w Twoim
Ļ
rodowisku, jest nim w rzeczywisto
Ļ
ci –
ta broszura jest dla Ciebie. Przyda si
ħ
ona równie
Ň
tym, którym potrzeba
troszk
ħ
wiedzy teoretycznej na ten temat.
Mamy nadziej
ħ
,
Ň
e nasze do
Ļ
wiadczenia i zawarte tutaj tre
Ļ
ci
zaczerpni
ħ
te z biblioteczki dru
Ň
ynowego przydadz
Ģ
si
ħ
w Twojej pracy.
ņ
yczymy miłej lektury!
Zespół Harcerski
3
Rozdział I – CZYM JEST SYSTEM ZAST
Ħ
POWY
„Skauci ruszaj
Ģ
zwykle na harce parami, a
czasem samotnie, je
Ň
eli wyruszaj
Ģ
w wi
ħ
kszej liczbie
mówimy o nich jako o zast
ħ
pie.”
Robert Baden-Powell
System zastħpowy jest to metoda pracy z harcerzami polegajĢca na ich
uczestnictwie w małych grupach – zastħpach, liczĢcych od 6. do 10. osób tej samej
płci. Harcerz bħdĢc w takiej grupie, juŇ od najmłodszych lat uczy siħ współpracy ze
swoimi kolegami. Członkowie zastħpów z biegiem czasu stajĢ siħ sobie coraz bliŇsi.
Powoduje to wspólna zabawa, gra, praca oraz wykonywanie powierzonych zadaı.
Uczestnictwo w małych grupach oraz wspólne działanie rozwija w harcerzach chħci
do pracy nad własnym charakterem, rozwojem fizycznym, emocjonalnym,
intelektualnym, duchowym i społecznym. Celem systemu zastħpowego jest
zachħcenie młodych ludzi do zdobywania wiedzy, umiejħtnoĻci oraz nawyków
potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania w dorosłym Ňyciu. Harcerze uczĢ siħ
norm obowiĢzujĢcych w społeczeıstwie, stawiaę sobie wymagania, współdziałaę z
innymi ludŅmi oraz podejmowaę samodzielne decyzje.
System zastħpowy jest naturalnym systemem, bowiem wykorzystuje on
pierwotne skłonnoĻci ludzi i zaspokaja naturalne potrzeby takie jak poczucie
bezpieczeıstwa, potrzebħ akceptacji czy teŇ wykazania siħ. To sprawia, Ňe harcerz
staje siħ pewny siebie i poszerza swoje horyzonty. Według Naczelnego Skauta
ĺwiata gen. Roberta Baden-Powella, głównym celem systemu zastħpowego jest
powierzenie odpowiedzialnoĻci młodemu chłopcu, gdyŇ pomaga mu to pracowaę nad
własnym charakterem.
JAK POWSTAŁ SYSTEM ZAST
Ħ
POWY
Generał Robert Baden-Powell podczas swojej słuŇby w armii brytyjskiej
zauwaŇył, Ňe działanie oraz nauka w małych grupach jest o wiele bardziej skuteczna
ni
Ň
w du
Ň
ych.
PracujĢc z dzieęmi i młodzieŇĢ utwierdził siħ w przekonaniu, iŇ
kształcenie oraz wychowanie chłopców w małych zespołach, gdzie młodzi ludzie w
duŇym stopniu samodzielnie odpowiadajĢ za swój rozwój, jest o wiele skuteczniejsze
od tradycyjnych metod wychowawczych. W przedmowie skierowanej do instruktorów
4
pierwszego wydania
„Scouting for Boys”
z 1908 r.
gen. Robert Baden-Powell
zamieĻcił nastħpujĢcĢ myĻl:
„Chciałbym zawsze jak najgor
ħ
cej zaleci
ę
system
zast
ħ
powy, to znaczy prowadzenie pracy w małych, na stałe zorganizowanych
gromadkach chłopców, z których ka
Ň
da pozostawałaby pod odpowiedzialn
Ģ
komend
Ģ
chłopca-przywódcy. Zastosowanie tego systemu jest bardzo wa
Ň
nym
czynnikiem powodzenia.”
Nastħpne strony ksiĢŇki zawierajĢ wskazówki dotyczĢce
podstawowych i najbardziej potrzebnych metod, przy pomocy których moŇna
zorganizowaę pracħ na zasadach systemu zastħpowego w kaŇdej druŇynie.
W 1915 r. Roland Philipps wydaje ksiĢŇkħ pod tytułem
„System zast
ħ
powy”,
w
której dokładnie opisuje poszczególne elementy tworzĢce zastħp, pracħ i wybór
zastħpowego oraz sposób działania zastħpu jako jednorodnej grupy. Zarówno
„Scouting for Boys”
jak i
„System zast
ħ
powy”
znalazły bardzo wielu zwolenników
wĻród instruktorów, którzy z biegiem czasu zaczħli wdraŇaę system zastħpowy w
swoich Ļrodowiskach.
Rozdział II – ZAST
Ħ
P I JEGO PRZYWÓDCA
Zastħp jest najmniejszĢ jednostkĢ formalnĢ w strukturze organizacyjnej
ZwiĢzku Harcerstwa Polskiego. NaleŇałoby zatem wyjaĻnię czym jest zastħp? OtóŇ
zastħpem jako takim nazywamy grupħ harcerek lub harcerzy liczĢcy 6. do 10. osób,
dobranych w sposób naturalny, kierowanĢ przez zastħpowego. Zastħp jako
najmniejsza jednostka pozwala dotrzeę do kaŇdego z osobna, dostrzec jego mocne
strony, pozwala wykazaę siħ inicjatywĢ i pomysłami, a takŇe zaspokaja podstawowe
potrzeby wynikajĢce z przynaleŇnoĻci do grupy: potrzeba bezpieczeıstwa, potrzeba
bycia w grupie, akceptacji, uznania, szacunku oraz samorealizacji.
TreĻci zbiórek koncentrujĢ siħ głównie na kwestiach zwiĢzanych z technikami
harcerskimi. JeŇeli zastħpy postanowiĢ regularnie spotykaę siħ na swoich zbiórkach,
warto zastanowię siħ nad tym, z jakĢ czħstotliwoĻciĢ bħdĢ odbywaę siħ zbiórki
druŇyny. Bywa, Ňe zastħpy w swojej pracy sĢ bardzo samodzielne, ale bez wzglħdu
na to powinno siħ zwracaę duŇĢ uwagħ na ich bezpieczeıstwo. Dobrze byłoby,
gdyby zbiórki odbywały siħ pod okiem pełnoletniego opiekuna. JeŇeli wystĢpiĢ w
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]