Sygnalizacja świetlna, SZKOŁA, FIZYKA, wynalazki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Sygnalizacja świetlna
Pierwsze zanotowane w historii "
światła ruchu drogowego
" strzegły wejścia do Izby Gmin
Wielkiej Brytanii od grudnia roku 1868, kiedy nie było jeszcze
samochodów
, z polecenia
komisarza stołecznej policji, Richarda Mayne. Były zwykłą latarnią gazową o wysokości 22
stóp, wyposażoną w dźwignię do zmiany światła - kolor zielony zezwalał pieszemu na
przejście przez ulicę, czerwony ostrzegał woźnicę przed przeszkodą. O zmierzchu włączał
go policjant. Lampa działała jednak tylko kilkanaście dni. Pewnego wieczoru wybuchła,
zabijając obsługującego ją policjanta.
W 1912 roku ustawiono w Paryżu na środku skrzyżowania Faubourg i Montmartre coś w
rodzaju przeszklonego słupa ogłoszeniowego z ruchomymi tarczami. Za pomocą korby
policjant wysuwał czerwone tarcze nakazujące zatrzymanie się. Po trzech minutach
następowała zmiana tarcz - czerwone się chowały, a wysuwały białe, co oznaczało wolny
przejazd.
Pierwszą sygnalizację świetlną zasilaną
elektrycznie
zainstalowano w sierpniu 1914 w
Cleveland w USA, zastosowano w niej dwukolorowe światła. Czerwone i zielone lampy
umieszczone na wysokości 15 stóp, kierowały ruchem na skrzyżowaniu Sto Piątej
Wschodniej i Euclid. Świateł używano łącznie z ostrzegawczym brzęczykiem.
Dopiero cztery lata później w Nowym Jorku pojawiły się trójkolorowe światła sterowane
ręcznie.
Do Europy system ten trafił w 1923 roku. Jako pierwsi zainstalowali go Francuzi. Ręcznie
obsługiwana konstrukcja składała się z pojedynczego światła zapalanego w latarni z
wymalowanym na
szkle
słowem "
Halte
". Sygnał świetlny skoordynowany był z
uderzeniami w gong, które miały ostrzegać kierowców o mającej nastąpić zmianie. Ich
doświadczenia zaczęto powielać w innych krajach.
W roku 1931 Liga Narodów uznała system sygnalizacji trójkolorowej za obowiązujący i
do dzisiaj funkcjonuje on na całym świecie.
W Polsce pierwsza sygnalizacja świetlna pojawiła się w Warszawie na skrzyżowaniu Al.
Jerozolimskich i ul. Marszałkowskiej już w 1926 roku. Połączono w niej sygnał świetlnyz
dźwiękowym: piesi musieli zatrzymać się gdy paliło się światło czerwone, przechodzić zaś
mogli na dźwięk dzwonu. Okoliczni mieszkańcy nie mogąc tego znieść, doprowadzili do
zmiany po roku czasu dźwięku dzwonu na kolor zielony. W roku 1934 wprowadzono
trójkolorową sygnalizację.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]